زمینه و هدف: انسان عصر حاضر در جریان سازگاری با محیط اجتماعی و شغلی خود ناچار است محدودیت ها و فشارهایی را متحمل شود. فشارهای روانی ناشی از شغل از جمله استرس هایی هستند که اگر بیش از حد باشند، می توانند با ایجاد عوارض جسمی، روانی و رفتاری برای فرد، سلامت وی را به مخاطره اندازند. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش فعالیت بدنی بر مسخ شخصیت و عدم کفایت شغلی انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی، با مشارکت 200 نفر کارمندان آق قلا انجام شد. این افراد به صورت نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 3 قسمتی مشتمل بر مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه فعالیت بدنی (IPAQ) و پرسشنامه فرسودگی شغلی (MBI) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه با بهره گیری از SPSS16 در سطح معناداری 0.05 تحلیل شدند.یافته ها: %57.5 از افراد را مردان تشکیل دادند که 91% آن ها متاهل بودند. میانگین سنی افراد 38.52±7.86 سال بود. نتایج نشان داد پس از مداخله میانگین نمره فعالیت بدنی افزایش یافته و همچنین با افزایش فعالیت بدنی میانگین نمره احساس عدم کفایت شغلی افراد کاهش یافته که نشان دهنده افزایش رضایت از کار کارمندان است و همچنین با کاهش میانگین نمره مسخ شخصیت باعث بهبود روابط افراد با همکاران و دریافت کنندگان خدمات گردید.نتیجه گیری: افزایش فعالیت بدنی یکی از راهکارهای کاهش مسخ شخصیت و عدم کفایت شغلی در کارمندان است.

مقدمه: شناخت میزان و نوع فعالیت بدنی افراد بالغ جهت برنامه ریزی های ارتقاء سلامتی آنان ضروری است. یکی از روش های گردآوری داده ها در این مورد «ثبت زمان وقایع» است که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین فعالیت بدنی مدرسین زن دانشگاه، طراحی، اعتبارسنجی و بکارگیری ابزار «ثبت زمان فعالیت بدنی بالغین» بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی می باشد. تعداد 50 نفر از مدرسین زن دانشگاه بطور در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. جهت جمع آوری اطلاعات، با توجه به منابع و ابزارهای موجود در سایر کشورها، بررسی و نقد آن ها، ابزار «ثبت زمان فعالیت بدنی بالغین» را طراحی شد. جهت اعتبارسنجی (محتوی و صوری) ابزار طراحی شده در اختیار توسط 6 نفر از صاحبنظران (پرستاری، علوم تغذیه و فیزیوتراپی) قرار گرفت و با توجه به اعمال نظر آنان ابزار از نظر اعتبار محتوا و صوری تایید شد. سپس ابزار «ثبت زمان فعالیت بدنی بالغین» در اختیار مدرسین زن دانشگاه قرار گرفت و از آن ها خواسته شد فعالیت بدنی یک روز معمولی خود را در ابزار مورد نظر تکمیل نمایند. داده ها پس از کدگذاری، دسته بندی و سپس مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد فعالیت های ثبت شده مدرسین زن در یک روز معمول شامل 63 درصد نمونه ها با میانگین 13 ساعت و 20 دقیقه از نوع سبک (مطالعه، نشستن و کار با کامپیوتر و...)، 33 درصد آن ها با میانگین 8 ساعت و 50 دقیقه از نوع متوسط (کارآموزی، کارهای منزل و...) و 4 درصد نمونه ها با میانگین 2 ساعت و 10 دقیقه از نوع سنگین (ورزش، پیاده روی تند) بود.نتیجه گیری: فقدان فعالیت منظم ورزشی و داشتن اضافه وزن، سبب مشکلات سلامتی می شود و توجه به این موضوع بسیار مهم است. استفاده از «ثبت زمان فعالیت بدنی بالغین» بعنوان یک ابزار معتبر در این رابطه پیشنهاد می شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مداخلات فعالیت بدنی ازطریق برنامة تلگرام با رویکرد خودمختاری بر انگیزش درونی، نیازهای روان شناختی اساسی و میزان فعالیت بدنی نوجوانان با تحرک بدنی ناکافی بود. تعداد 60 پسر (15 تا 17 ساله) با تحرک بدنی ناکافی انتخاب شدند و در دو گروه مداخلة مبتنی بر وب و مداخلة مبتنی بر وب با رویکرد خودمختاری قرار گرفتند. مداخلات شامل 24 برنامة منتخب فعالیت بدنی درمدت هشت هفته، ازطریق نرم افزار تلگرام اجرا شد. شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله پرسش نامه هایی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مداخلة فعالیت بدنی ازطریق تلگرام با رویکرد خودمختاری بر افزایش انگیزش درونی و رضایتمندی از نیازهای روان شناختی تأثیر معناداری دارد؛ اما بر میزان فعالیت بدنی تأثیر معناداری ندارد. درمجموع، یافته ها بیانگر این است که استفاده از رویکرد خودمختاری در مداخلات فعالیت بدنی مبتنی بر وب، می تواند در بهبود متغیرهای روان شناختی مرتبط با فعالیت بدنی نوجوانان کم تحرک مفید باشد.

زمینه و هدف سالمندی حاصل فرسایش تدریجی ارگان های حیاتی است. کم تحرکی سالمندان، مشکلات دوران سالمندی را مضاعف کرده و بر کیفیت زندگی آنان تاثیر دارد. این تحقیق با هدف تعیین ارتباط انگیزه مشارکت در فعالیت های بدنی با سطح سلامت عمومی و کیفیت زندگی سالمندان غیرفعال انجام شد. روش: این مطالعه روی 71 نفر از سالمندان شهرستان کاشان انجام شد. با توجه به کوچک بودن حجم نمونه در این مطالعه برای بررسی مدل مفروض از نرم افزار PLS استفاده شده است. این پژوهش از نوع مطالعه پیمایشی بوده و برای جمع آوری داده های تحقیق از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. در این مطالعه، برای آزمون مدل مفهومی پژوهش از نرم افزارSmart PLS Graph استفاده شده است. در این پژوهش متغیر فعالیت بدنی، به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: بین میزان فعالیت بدنی و کیفیت زندگی سالمندان همراه با ابعاد وضعیت جسمی، زناشویی و رضایت از زندگی رابطه معنی دار وجود دارد. بیشترین میزان همبستگی بین فعالیت بدنی و رضایت از زندگی سالمندان مشاهده شد. رابطه معنادار بین فعالیت بدنی سالمندان و کیفیت زندگی آن به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین فعالیت بدنی با کیفیت زندگی، وضعیت جسمانی، زناشویی و رضایت از زندگی سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد. بنابراین اجرای فعالیت های بدنی می تواند اثرات متفاوتی روی قدرت عضلانی، توانایی فرد در انجام کارهای روزانه بدون وابستگی به دیگران و افزایش کیفیت زندگی داشته باشد.

مقدمه: با بهبود مراقبت های پزشکی و کاهش مرگ و میر، جمعیت جهان و ایران به سوی کهن سالی رو به حرکت است. یکی از اهداف سالمندی پویا، ارتقای کیفیت زندگی سالمندان است. یکی از مواردی که سبب نیل به این هدف می شود، داشتن فعالیت بدنی مناسب می باشد. هدف از انجام این مطالعه، سنجش فعالیت بدنی سالمندان شهر اصفهان بود.روش ها: مطالعه حاضر از نوع پیمایشی بود که در سال 89-1388 بر روی 350 سالمند شهر اصفهان انجام شد. نمونه گیری به روش خوشه ای و چند مرحله ای انجام و جهت بررسی فعالیت بدنی از پرسش نامه RAPA (Rapid assessment of physical activity) استفاده شد. توزیع فراوانی فعالیت بدنی سالمندان شهر اصفهان بر حسب سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل و وضعیت تاهل ارزیابی شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: 13.7 درصد از سالمندان شهر اصفهان از فعالیت بدنی مناسب برخوردار بودند که این میزان در مردان به طور معنی داری بالاتر از زنان بود و با سطح درامد رابطه مستقیم و با افزایش سن رابطه معکوس داشت. در افراد متاهل و بدون شغل با افزایش میزان فعالیت همراه بود. با سطح تحصیلات ارتباط معنی دار دیده نشد.نتیجه گیری: سطح فعالیت بدنی سالمندان در جمعیت شهری اصفهان پایین می باشد. گروه های در معرض خطر عدم تحرک بدنی، سالمندان با سن بالاتر، سطح اقتصادی پایین، زنان سالمند، سالمندان تنها و شاغل می باشند. لزوم توجه به این گروه ها در برنامه ریزی های ارتقای سطح فعالیت بدنی محسوس می باشد.

1زمینه و هدف: مطالعات بیانگر کاهش فعالیت بدنی در اغلب جوامع به خصوص کشورهای درحال توسعه و جامعه زنان می باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت فعالیت بدنی زنان چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه در شهر گرگان و با استفاده از الگوی اکولوژیکی اجتماعی انجام شد. روش: بررسی حاضر، از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 200 زن چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. از پرسشنامه 3 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و سازه های الگوی اکولوژیکی- اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها، از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی آنووا یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و توکی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات فعالیت بدنی هفتگی در زنان مورد مطالعه، 3/1027 ± 29/2057 MET- دقیقه در هفته بود. سازه های منافع درک شده (039/0= P)، خودکارآمدی درک شده (047/0= P) و محیط فیزیکی (031/0= P)، سازه های مؤثر در انجام فعالیت بدنی متوسط بودند. درحالی که در فعالیت بدنی شدید، علاوه بر سازه های فوق، سازه حمایت دوستان (017/0= P) نیز تعیین کننده بود. نتیجه گیری: ارتقاء وضعیت خود کارآمدی افراد و همچنین فراهم ساختن امکان دسترسی افراد به محیطی امن جهت انجام فعالیت های بدنی، می تواند در جهت ارتقاء سازه های مدل از قبیل موانع درک شده و محیط فیزیکی مفید و سودمند باشد.

زمینه و هدف: بررسی سطح فعالیت بدنی و شناخت عوامل موثر بر الگوی فعالیت بدنی در بین نوجوانان، برای تغییر الگوی فعالیت بدنی ارزشمند است. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در دوران نوجوانی، این مطالعه با هدف ارزیابی سطح فعالیت بدنی دانش آموزان دختر شهرستان طارم و عوامل مرتبط آن مورد انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 230 دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان صورت گرفت. نمونه گیری به روش تصادفی چندمرحله ای انجام شد. جهت بررسی سطح فعالیت بدنی از پرسشنامه استاندارد روا و پایای پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و دستگاه گام شمار استفاده شد. متغیرهای قد وزن و شاخص توده بدنی (BMI) نیز اندازه گیری شد. افراد به مدت هفت روز متوالی گام شمار را در طول روز به خود نصب کرده و میانگین گام های روزانه اندازه گیری شد. داده ها توسط SPSS18 و با استفاده از آزمون کای اسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: وضعیت فعالیت بدنی دانش آموزان (نتایج گام شمار) نشان داد که فقط 32% فعال و 68% از نمونه غیرفعال بودند. نتایج پرسشنامه IPAQ نشان داد از بین افراد فعال 68% فعالیت بدنی سبک، 28% متوسط و 2% شدید داشتند. در این مطالعه تنها در زمینه شغل پدر رابطه معناداری با فعالیت بدنی وجود داشت و در مورد سطح تحصیلات پدر و مادر، اشتغال مادر و میزان درآمد خانوار با میزان فعالیت بدنی دانش آموزان ارتباط معنادار آماری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در زندگی دانش آموزان دختر، نتایج مطالعه نشان می دهد که فعالیت بدنی در جامعه مورد بررسی کافی نیست و لازم است با برنامه ریزی صحیح و مستمر، آموزش های لازم در خصوص تغییر سبک زندگی دانش آموزان دختر ارائه شود.

سلامت حال حاضر و آینده کودکان و نوجوانان به طور قابل توجهی با عدم فعالیت بدنی، رژیم غذایی نامناسب و چاقی مزمن تهدید می شود. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ترکیب بدنی و فعالیت بدنی دانش آموزان شهری و عشایری بود. بدین منظور 119 دانش آموز شهری با میانگین سنی 13.41±0.92 و 125 دانش آموز عشایری با میانگین سنی 13.95±1.10 به صورت تصادفی از مدارس استان چهارمحال و بختیاری انتخاب و شاخص های تن سنجی و میزان فعالیت بدنی آنان اندازه گیری شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون t کولموگروف- اسمیرنف بررسی شد. برای مقایسه اختلاف بین دو گروه از آزمون t مستقل استفاده شد. اختلاف معناداری میان مقادیر قد، قد نشسته، وزن BMI، WHR، ترکیب بدنی، خواب، فعالیت روزانه، فعالیت ورزشی و فعالیت کاری (فعالیت بدنی) میان دانش آموزان شهری و عشایری مشاهده شد. دانش آموزان شهری در مقایسه با دانش آموزان عشایری در تمامی مقادیر اندازه گیری شده به جز میزان فعالیت بدنی و فعالیت ورزشی نسبت های بالایی را نشان دادند. با این وجود فقط در دانش آموزان عشایری میان فعالیت های روزانه و همچنین میزان فعالیت بدنی با درصد چربی بدن و BMI همبستگی منفی مشاهده شد. در کل نتایج تحقیق حاضر نشان داد که دانش آموزان عشایری از ترکیب بدنی مطلوب تری نسبت به دانش آموزان شهری برخوردار هستند که احتمالا ناشی از میزان فعالیت بدنی بیشتر در آنها می باشد.